Pożegnanie jesieni

^reżyseria Mariusz Treliński
^scenariusz (wg powieści Stanisława Ignacego Witkiewicza – Witkacego – pod tym samym tytułem) Wojciech Nowak, Janusz Wróblewski, Mariusz Treliński
^zdjęcia Jarosław Żamojda
^muzyka Michał Urbaniak

^wykonawcy Jan Frycz, Maria Pakulnis, Grażyna Trela, Henryk Bista, Jan Peszek

^nagrody Nagroda Węgierskiej Akademii Filmowej dla Jarosława Żamojdy, 1991

STANISŁAW IGNACY WITKIEWICZ, POŻEGNANIE JESIENI, 1925

Atanazy spojrzał na Azalina z pogardą. "Co u diabła? Jestem sam. Skąd ta straszna samotność i smutek bez dna?". Poczuł absolutną nieprzenikliwość dwóch jaźni w tajemniczym świecie, którego straszność i obcość staramy się zakryć przed sobą i innymi ludźmi przeświecającą siatką kłamliwych pojęć nie oddających nigdy istoty rzeczy i zwałem funkcji wynikających ze społecznego musu.

GRAŻYNA STACHÓWNA, POŻEGNANIE JESIENI, "CZAS KRAKOWSKI", 1990, NR 195

Od pierwszej sekwencji Treliński wprowadza nas w wykreowany na ekranie fascynująco zmysłowy świat, w którym kształty, barwy, zapachy, przedmioty i materiały działają z niezwykłą siłą na wyobraźnię odbiorców. [… Lecz] wybucha najprawdziwsza rewolucja i świat wyrafinowania i perwersji zostaje zdmuchnięty zawieruchą dziejową jak domek z kart.